Rozgwiazda - rymowanka.

 Dziś rymowanka o małej mieszkance morskiego dna. Przez chwilkę zastanawiałam się czy aby nie zniechęca ona do marzeń. Mam nadzieję, że nie, bo nie taki był zamysł. Ale czasem warto chyba pamiętać, że niespełnione marzenie to nie koniec świata, trzeba cieszyć się tym co już udało się osiągnąć, a szczególnie doceniać swoich przyjaciół. I właśnie im dedykuję ten wierszyk:)

Mała rozgwiazda śniła o gwiazdach

co migotały na niebie,

co noc patrzyła w górę, wysoko,

wołała gwiazdy do siebie.

„Ach jakże by było wspaniale

do nieba poszybować,

umyć się w deszczu, ogrzać w słoneczku,

za białą chmurkę się schować.

Ach, jakże by było wspaniale

w nocy do nieba polecieć,

przywitać się ze srebrnym księżycem,

na niebie z gwiazdami poświecić.”

"A może gdy się porządnie rozpędzę

do gwiazd błyszczących zdołam dolecieć?”

Zwierzyła się nawet jednej meduzie

lecz ta jej nie zrozumiała;

„Hm... niebo? Gwiazdy? I srebrny księżyc?

Nie, nigdy o nich nic nie słyszałam.”

Jeżowiec bardzo zjeżył się cały

słysząc takie pomysły -

„kto widział żeby rozgwiazdy latały?!”

I... wszystkie marzenia prysły.

Bo taka już jest dola rozgwiazdy,

że fruwać nie umie wcale,

nie lata z ptakami po błękitnym niebie

lecz żyje tam gdzie morskie są fale.

Rozgwiazda nie buja w obłokach wysoko

lecz pełza powoli w morzu głęboko,

tam, gdzie nieba nie widać prawie wcale,

za to na rafie piękne są korale.

Może z małżami spotkać się na plotki

lub wpaść z wizytą do rozgwiazdy – ciotki.

Choć tylko marzy o odległych gwiazdach,

nie ujrzy z bliska księżyca srebrnego,

za to się może codziennie z rybkami

wśród koralowców bawić w chowanego.

Być może nie wszystkie marzenia spełnimy,

nie zawsze wyśniony prezent dostaniemy

lecz ze swoimi przyjaciółmi wiele

wspaniałych rzeczy uczynić możemy.