SMOK

Tęsknimy za Krakowem bardzo... Z tej tęsknoty czytamy i opowiadamy sobie o Krakowie. I z tej tęsknoty powstała rymowanka. Zapraszam. (Smoka na zdjęciu wymyśliła i wykonała moja córka, Julia, podczas spaceru po lesie)

Mieszkał smok kiedyś

pod zamkiem, w jamie.

Nie chcecie wierzyć?

Wcale nie kłamię!

Zjadał barany,

krowy i owce,

ludzkie uczucia

były mu obce.

Wielki apetyt

ten gad zawsze miał,

i co dzień więcej

pożerać by chciał!

Wreszcie ktoś znalazł 
radę na stwora -
barana z siarką  
chętnie smok pożarł.

Mlasnął jęzorem,

łypnął ślepiami,

nie wiedział, że baran 

trucizną nadziany.

Wtem poczuł ogień

i siarkę w brzuchu,

- wnet zginiesz marnie

ty łakomczuchu!

Potwór w panice

do Wisły skoczył

i całą paszczę

w rzecze zamoczył.

Chłeptał i żłopał -

lecz wciąż było mało,

przerwać cierpienia

mu się nie udało.

Brzuch miał już wielki

jak balon prawie

wtem HUK się rozległ -

i było po sprawie.

Pękło smoczysko!

Cieszyło się miasto -

mieszkańcy mogli

spokojnie zasnąć.